Warszawa, 06.11.2017 r.

Stanowisko Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Psychologów dotyczące nowelizacji Ustawy z dnia 08.06.2017 o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych. ( Dz.U.2017 poz.1473)

1. Jesteśmy zdania, że należy zmienić art. 7 Ustawy, który brzmi: „ Do dnia 31 grudnia 2019 r. najniższe wynagrodzenie zasadnicze ustala się jako iloczyn współczynnika pracy określonego w załączniku do ustawy i kwoty 3900 brutto.” Uważamy, że najniższe wynagrodzenie zasadnicze powinno stanowić iloczyn ustalonego w tabeli współczynnika pracy oraz średniej krajowej brutto z roku poprzedzającego daną podwyżkę.

2. Postulujemy, aby proces dochodzenia do wzrostu wynagrodzenia zasadniczego nie wynosił tak jak dotychczas, co najmniej 10% czy 20% kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy najniższym wynagrodzeniem zasadniczym a wynagrodzeniem zasadniczym pracownika, a więcej niż przewidywane na następne lata 20%. Wynagrodzenia zasadnicze muszą szybciej wzrosnąć niż to to jest obecnie zawarte w ustawie.

3. W art. 2 pkt. 3 proponujemy uzupełnienie zapisem: c) psycholog zatrudniony w systemie ochrony zdrowia w podmiocie leczniczym jest pracownikiem przynależnym do grupy zawodowej wykonującej zawód medyczny wymagającej wyższego wykształcenia i specjalizacji.

4. Psychologowie zatrudnieni w systemie ochrony zdrowia powinni być umieszczeni jako odrębna kategoria w załączniku „Współczynniki pracy”, w którym ich obecnie nie ma.

5. Odnośnie zmiany współczynników pracy proponujemy następujące kategorie i punktację:
- mgr psychologii, specjalista psychologii klinicznej - 2
- mgr psychologii z pierwszym stopniem specjalizacji -1,8
- mgr psychologii bez specjalizacji -1,5.